Odpowiedź na Uchwałę walnego Zgromadzenia Delegatów KIK Katowice Warszawa, dnia 13 maja 1998 Przewodniczący Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji WSW - 051 - 366/98/2 Szanowny Pan Andrzej Dawidowski Sekretarz Klubu Inteligencji Katolickiej w Katowicach Szanowny Panie Uprzejmie dziękuję za przekazanie uchwał, podjętych w dniu 18 kwietnia 1998 roku przez Walne Zgromadzenie Delegatów katowickiego Klubu Inteligencji Katolickiej. W związku z punktem pierwszym pisma, dotyczącym zakazu produkcji i rozpowszechniania pornografii uprzejmie proszę o przyjęcie następujących wyjaśnień: Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji od początku istnienia podejmuje w granicach przewidzianych prawem działania przeciwko nadmiarowi programów przesyconych obrazami przemocy i seksu w mediach. KRRiT wydała rozporządzenie z dnia 21 listopada 1994 roku w sprawie szczegółowych zasad rozpowszechniania przez radio i telewizję audycji, które mogą zagrażać psychicznemu, uczuciowemu lub fizycznemu rozwojowi dzieci i młodzieży (Dz. U. z 1994r. Nr 20, poz. 108). Przykładem praktycznego stosowania przepisów tego rozporządzenia może być głośna sprawa ukarania Telewizji Polsat za wyemitowanie 18 kwietnia 1996 roku o godz. 20.00 szczególnie brutalnego filmu pt: "Ostry poker w Małym Tokio". Film ten w sposób wyjątkowy nasycony był obrazami przemocy, ze sceną ścięcia głowy kobiecie mieczem samurajskim na czele. Ukazania tych scen nie usprawiedliwiały ani względy artystyczne, ani poznawcze, ani żadne inne. Krajowa Rada cyklicznie organizuje liczne konferencje z udziałem naukowców i specjalistów wypowiadających się na temat wpływu mediów na edukację młodzieży, przedstawicieli stowarzyszeń i grup społecznych zatroskanych o rozwój młodego pokolenia Polaków oraz nadawców telewizyjnych i radiowych. Tego rodzaju działania są konsekwentnie prowadzone. Przykładem z ostatnich dni jest spotkanie, które odbyło się 6 maja z udziałem przedstawicieli Sejmu i Senatu oraz gości z USA: dr Jerrego R. Kirka, współzałożyciela amerykańskiej organizacji National Coalition for the Protection of Children and Families, której celem jest przeciwdziałanie pornografii w USA oraz H. Roberta Showersa, asystenta Prokuratora Generalnego Północnej Karoliny. "Mity i nieprawidłowe rozumienia pornografii. To, o czym nie wiesz, może cię skrzywdzić" - tak został określony temat tej konferencji, podczas której zastanawiano się wspólnie nad możliwością przeniesienia na nasz grunt pozytywnych doświadczeń amerykańskich ograniczających skutki pornografii, w szczególności w odniesieniu do dzieci i młodzieży. Z inicjatywy Rady organizowane są też konferencje z udziałem nadawców, parlamentarzystów, przedstawicieli świata kultury, nauki, poświęcone problematyce etyki mediów, kultury języka oraz zagadnieniom przemocy i brutalności. Przykładem może być konferencja pt: "Doświadczenia samoregulacyjne w sektorze audiowizualnym na przykładzie krajów Europy Zachodniej". W wyniku tego spotkania zostały między innymi zapoczątkowane prace nad ustaleniami na temat samoograniczenia nadawców. Z inicjatywy KRRiT odbyło się, w gmachu Senatu RP , w dniu 7 kwietnia 1998 roku, spotkanie specjalnego zespołu związanego z przygotowaniem projektu pod roboczą nazwą "Karta zasad określających warunki emisji widowisk zagrażających prawidłowemu rozwojowi dzieci i młodzieży". Pragnę dodać, że nie tylko KRRiT podnosi te problemy. Pozostają one również w polu uwagi m. in. Rady Etyki Mediów oraz Stowarzyszenia Ochrony Radiosłuchacza i Telewidza, z którymi Rada współpracuje i spotyka się. Jednocześnie należy zdawać sobie sprawę z możliwości jakimi dysponuje KRRiT - ustawa o radiofonii i telewizji z 29 grudnia 1992 roku (Dz. U. z 1993 r. Nr 7, poz. 34 z późn. zm.) jednoznacznie stanowi, że KRRiT nie ma bezpośredniego wpływu na politykę parogramową mediów. Artykuł 13 ww. ustawy brzmi: "Nadawca kształtuje program samodzielnie w zakresie zadań określonych wart. 1 ust. 1 i ponosi odpowiedzialność za jego treść". Z wyrazami szacunku Bolesław Sulik Początek strony
Warszawa, dnia 13 maja 1998
Szanowny Panie
Uprzejmie dziękuję za przekazanie uchwał, podjętych w dniu 18 kwietnia 1998 roku przez Walne Zgromadzenie Delegatów katowickiego Klubu Inteligencji Katolickiej. W związku z punktem pierwszym pisma, dotyczącym zakazu produkcji i rozpowszechniania pornografii uprzejmie proszę o przyjęcie następujących wyjaśnień:
Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji od początku istnienia podejmuje w granicach przewidzianych prawem działania przeciwko nadmiarowi programów przesyconych obrazami przemocy i seksu w mediach. KRRiT wydała rozporządzenie z dnia 21 listopada 1994 roku w sprawie szczegółowych zasad rozpowszechniania przez radio i telewizję audycji, które mogą zagrażać psychicznemu, uczuciowemu lub fizycznemu rozwojowi dzieci i młodzieży (Dz. U. z 1994r. Nr 20, poz. 108). Przykładem praktycznego stosowania przepisów tego rozporządzenia może być głośna sprawa ukarania Telewizji Polsat za wyemitowanie 18 kwietnia 1996 roku o godz. 20.00 szczególnie brutalnego filmu pt: "Ostry poker w Małym Tokio". Film ten w sposób wyjątkowy nasycony był obrazami przemocy, ze sceną ścięcia głowy kobiecie mieczem samurajskim na czele. Ukazania tych scen nie usprawiedliwiały ani względy artystyczne, ani poznawcze, ani żadne inne.
Krajowa Rada cyklicznie organizuje liczne konferencje z udziałem naukowców i specjalistów wypowiadających się na temat wpływu mediów na edukację młodzieży, przedstawicieli stowarzyszeń i grup społecznych zatroskanych o rozwój młodego pokolenia Polaków oraz nadawców telewizyjnych i radiowych. Tego rodzaju działania są konsekwentnie prowadzone. Przykładem z ostatnich dni jest spotkanie, które odbyło się 6 maja z udziałem przedstawicieli Sejmu i Senatu oraz gości z USA: dr Jerrego R. Kirka, współzałożyciela amerykańskiej organizacji National Coalition for the Protection of Children and Families, której celem jest przeciwdziałanie pornografii w USA oraz H. Roberta Showersa, asystenta Prokuratora Generalnego Północnej Karoliny.
"Mity i nieprawidłowe rozumienia pornografii. To, o czym nie wiesz, może cię skrzywdzić" - tak został określony temat tej konferencji, podczas której zastanawiano się wspólnie nad możliwością przeniesienia na nasz grunt pozytywnych doświadczeń amerykańskich ograniczających skutki pornografii, w szczególności w odniesieniu do dzieci i młodzieży. Z inicjatywy Rady organizowane są też konferencje z udziałem nadawców, parlamentarzystów, przedstawicieli świata kultury, nauki, poświęcone problematyce etyki mediów, kultury języka oraz zagadnieniom przemocy i brutalności.
Przykładem może być konferencja pt: "Doświadczenia samoregulacyjne w sektorze audiowizualnym na przykładzie krajów Europy Zachodniej".
W wyniku tego spotkania zostały między innymi zapoczątkowane prace nad ustaleniami na temat samoograniczenia nadawców. Z inicjatywy KRRiT odbyło się, w gmachu Senatu RP , w dniu 7 kwietnia 1998 roku, spotkanie specjalnego zespołu związanego z przygotowaniem projektu pod roboczą nazwą "Karta zasad określających warunki emisji widowisk zagrażających prawidłowemu rozwojowi dzieci i młodzieży".
Pragnę dodać, że nie tylko KRRiT podnosi te problemy. Pozostają one również w polu uwagi m. in. Rady Etyki Mediów oraz Stowarzyszenia Ochrony Radiosłuchacza i Telewidza, z którymi Rada współpracuje i spotyka się.
Jednocześnie należy zdawać sobie sprawę z możliwości jakimi dysponuje KRRiT - ustawa o radiofonii i telewizji z 29 grudnia 1992 roku (Dz. U. z 1993 r. Nr 7, poz. 34 z późn. zm.) jednoznacznie stanowi, że KRRiT nie ma bezpośredniego wpływu na politykę parogramową mediów. Artykuł 13 ww. ustawy brzmi: "Nadawca kształtuje program samodzielnie w zakresie zadań określonych wart. 1 ust. 1 i ponosi odpowiedzialność za jego treść".
Z wyrazami szacunku
Bolesław Sulik
Początek strony
