POROZUMIENIE KIK

KIK Chrzanów - Kręgi biblijne (3) z ks. Romanem Sławeńskim

Krąg 3 - 18 stycznia 2006 r.

Czytamy o zwiastowaniu Pannie Maryi z rozdziału pierwszego Ewangelii wg w. Łukasza.

Ks. Roman Sławeński: Uwaga wstępna: są różne tłumaczenia Pisma więtego. Przeczytalimy tekst w przekładzie z języka greckiego o. Walentego Prokulskiego SJ. Po co jest tyle tłumaczeń? Każde tłumaczenie jest już interpretacją. Tłumacz stoi przed problemem, czy być bardziej wiernym tekstowi, czy bardziej wyrażać myl autora natchnionego. Natchnionym jest przede wszystkim tekst grecki, tak przynajmniej jest z Nowym Testamentem. Ale czytając tłumaczenie potwierdzone przez Kociół również dotykamy tekstu więtego.

Zwiastowanie jest bardzo ważnym wydarzeniem historii Zbawienia. Znajduje swój wyraz w podstawowych modlitwach: Zdrowa Mario, Ojcze Nasz, Wierzę.

Pytania:

W. Sala: Jak mi się stanie - zapytała Maryja. Zachariasz też pytał. Anioł karze Zachariasza a Maryję nie.

Ks. Roman: Anioł ma łaskę poznania tego, co się dzieje wewnątrz serca ludzkiego. Zna jej wewnętrzną postawę. Bóg widzi w jej głębi. Człowiek ma prawo stawiać Bogu pytania. Mogę wierzyć a zarazem pytać. Wewnętrzna strona człowieka jest ukryta dla oczu ludzkich. Fides querens intellectum. Nie chodzi o czysty fideizm. Wierząca Maryja szuka zrozumienia. Jest więc patronką teologów.

I. Radym: Nie bój się Maryjo, znalazła bowiem łaskę u Boga. Dlaczego Bóg powołał Maryję?

Ks. Roman: Wielokrotnie mówi Bóg o powołaniu narodu Abrahama bez jego zasługi. Tak i tu: nie jest jej zasługą, że ją powołał. Bóg tak chciał. Zasługą jest to, że powołanie przyjęła.

J. Jako: Będziesz nazwany Synem Najwyższego, a Pan da ci tron praojca Dawida. Czy to nie jest przeszkodą dla Żydów, że Jezus, mówiąc po ludzku, przegrał, skończył na krzyżu.

Ks. Roman: Były proroctwa, że Mesjasz przyjdzie z domu Dawida. Pokolenie to było zubożałe, ale przechowywało pamięć o obietnicy. Tekst ten jest opisem teologicznym. Dla chrzecijan to, co się stało z Jezusem (umarł na krzyżu, ogłosił siebie królem) jest zrozumiałe, bo uwierzyli w Jezusa. Wielu Żydów, zanim Jezus umarł, już Go odrzuciło jako Mesjasza. Dla nich proroctwo nie jest spełnione. I tak jest do dzisiaj.

Jego panowanie będzie na wieki. Tu nie chodzi o ziemskie panowanie. Gdy w całej głębi spotykam Jezusa, zaczynam wierzyć i wszystko układa się w logiczną całoć. Gdy nie wierzę - nie ma argumentów, które by mnie przekonały.

J. Jako: Jak to się stanie, kiedy nie znam męża.

A. Likus: Czy te słowa nie są furtką dla tych, którzy chcą eksperymentować na człowieku np. przez in vitro?

Ks. Roman: Z relacji Ewangelistów wynika, że tu jest wyłączne działanie Boga od początku do końca, a nie ludzkie eksperymenty.

W. Sala: Łaski pełna. - Oto ja służebnica Twoja. Czy Maryja podczas Zwiastowania zobaczyła, co ją czeka?

Ks. Roman: Maryja nie wiedziała co ją spotka. Jak w małżeństwie przy przysiędze nie wiemy co nas czeka, także w kapłaństwie podczas więceń. Z tych słów anioła wyprowadzony jest dogmat o niepokalanym poczęciu. Maryja to Niepokalane Poczęcie, absolutna wartoć. Tylko Bóg jest Miłocią, Bóg jest Życiem. Nikt tak o sobie nie mówi. Mówimy przecież: ja mam życie, ja mam miłoć. Łaska Maryi jest wyjątkowa.

M. Liszka: Maryja zachowała te słowa w swym sercu. Teraz w "ródle" publikowane są apokryfy. Czy to jest pożyteczne? Co to jest apokryf?

Ks. Roman: Ewangelie powstały już w I wieku po narodzeniu Jezusa, w latach 50, 60, a pod koniec wieku Janowa. Są na to niepodważalne wiadectwa. Ewangelie pisali bezporedni wiadkowie - apostołowie jak Mateusz, Jan lub uczniowie apostołów jak Marek - uczeń Piotra. Zostały rozpoznane we wspólnocie wierzących. Jeli grono apostołów zgadza się, to wskazuje to na prawdziwoć tekstów. Apokryfy powstały znacznie póniej w III - IV wieku. Autorzy podszywali się pod znane autorytety, aby nadać znamiona autentycznoci, ale też byli to ludzie pokory. Apokryfy to przejaw ludowej pobożnoci, nie czytanie Ewangelii i mylenie lecz szukanie cudownych objawień. Kociół apokryfy wyranie odrzucał jako nieteologiczne. Apokryfy są wiadectwem jak ludzie wówczas myleli.

Spisał Wojciech Sala